جدال عشق و عقل

دل گوید: عشق آورده ام

عقل گوید:عشق ! عشق چیست؟

دل: مفهوم بودن است.

عقل: بودن برای چه؟به کجا؟

دل: به آن بالا!

عقل:تا آسمانها؟

دل:بالاتر تا خلوت خاص حضرت عشق!

عقل:چه خوب من هم میتوانم بیایم؟

دل:تو نه ولی اگر خودت را فراموش کنی بابالهای عشق آری.

و این ادامه دارد......

عقل گوید من دلیل هر نمودم **عشق گوید من شهنشاه وجودم

عقل گوید آگه از هر شر و خیرم **عشق گوید برتر از اینهاست سیرم

عقل گوید من به هستی رهنمایم **عشق گوید نیستی را ره گشایم

عقل گوید من نگهدار وجودم **عشق گوید فارغ از بود و نبودم

عقل گوید من نظام کایناتم **عشق گوید رسته از قید جهانم

عقل گوید کشف معقولات خوانم **عشق گوید علم مجهولات دانم

عقل گوید از خطرها می رهانم **عشق گوید در خطرها من امانم

عقل گوید رهنما و راه دانم **عشق گوید من به راهی بی نشانم

عقل گوید من نشان افتخارم **عشق گوید بی نشانی خاکسارم

عقل گوید عالم و صاحب کمالم **عشق گوید من به دنبال وصالم

عقل گوید اهل فن و هوشیارم **عشق گوید با فنونت نیست کارم

عقل گوید من خبیر و نکته دانم **عشق گوید بی خبر از این و آنم

عقل گوید اهل بحث و قیل و قالم **عشق گوید من قرین وجد و حالم

عقل گوید من چراغ تیره روزم **عشق گوید نوربخش دل فروزم
(دکتر جواد نوربخش)